У апісанні задзеўскай парафіі за 1784 год яе плябан Ваўжынец Ігнацы Манстовіч засведчыў: “Mlyn dworny zadziewski między północą i wschodem na rzece Dziewicy bez stawu i mostu bo woda do jeziora odlegla. Tama, czyli spust na rzece Dziewicy niżej mostu przy mlynie zadziewskim między północ i wschód o ćwierć mile wielkiej od kościola.” [Млын дворны задзеўскі паміж поўначчу і ўсходам на рацэ Дзявіцы без ставу і мосту, бо вада вада адлягла да возера. Запруда, або спуст на рацэ Дзявіцы ніжэй мосту пры млыне задзеўскім паміж поўначчу і ўсходам за чвэрць мілі вялікай ад касцёла].
З гэтых запісаў вынікае, што ўжо на той час млын быў у заняпадзе, бо не было напову вады. Возера абмялела, верагодна, па прычыне таго, што ад паўночнага плёсу да возера Думбля быў пракапаны канал, які і панізіў узровень вады ў возеры.
У пазнейшых гістарычных крыніцах згадак пра гэты млын няма, не пазначаны ён і на картах.
.JPG)